50 watt aluminium koelplaat conditioner thermo-elektrische koeler voor universiteitslab test

In de meeste gevallen wordt de koude oppervlaktetemperatuur meestal gegeven als onderdeel van het probleem dat wil zeggen dat een bepaald object tot een bepaalde temperatuur moet worden afgekoeld.indien het te koelen voorwerp direct nauw contact heeft met het koude oppervlak van de thermoelektrische, kan de gewenste temperatuur van het voorwerp worden beschouwd als de temperatuur van het koude oppervlak van de TEM (Tc).Er zijn situaties waarin het te koelen voorwerp niet in nauw contact is met het koude oppervlak van de TEM, zoals volume koeling wanneer een warmtewisselaar op het koude oppervlak van de TEM vereist is.het koude oppervlak van de TEM (Tc) moet mogelijk enkele graden kouder zijn dan de uiteindelijke gewenste temperatuur van het objectDe warme oppervlaktetemperatuur wordt gedefinieerd door twee belangrijke parameters:
1) De temperatuur van de omgeving waar de warmte naartoe wordt afgewezen.
2) Het rendement van de warmtewisselaar tussen het hete oppervlak van de TEM en de omgeving.

Deze twee temperaturen (Tc & Th) en het verschil tussen hen (∆T) zijn zeer belangrijke parameters en moeten daarom nauwkeurig worden bepaald als het ontwerp naar wens moet werken.Figuur 3 toont een typisch temperatuurprofiel van een thermo-elektrisch systeem.

De derde en vaak moeilijkste parameter die nauwkeurig te kwantificeren is, is de hoeveelheid warmte die door het koude oppervlak van de TEM moet worden verwijderd of opgenomen (Qc).Alle warmtebelastingen van de TEM moeten in aanmerking worden genomen.Deze warmtebelastingen omvatten, maar zijn niet beperkt tot:de actieve warmtebelasting (I2R) van het te koelen elektronische apparaat en de passieve warmtebelasting wanneer warmteverlies kan optreden door elk voorwerp dat in contact komt met de omgeving (i)In sommige gevallen moeten ook de uitstralingswarmte-effecten in aanmerking worden genomen.